Augustus 2019
Op uitnodiging van kunstteam Geldern/ Duitsland
Kunst maken in een watertoren
Slapen in een wagon
Ook aanwezig waren de kunstenaars Sabine Schelhorn en Patrick Fauke die op de eerste en tweede verdieping aan het werk waren
Chambre Séparé
De installatie is tot stand gekomen tijdens mijn verblijf als "Artist in Residence" in Gelderen. Op mijn omzwervingen in de stad zag ik het boek Heimat in Holland in de etalage van de Historische Vereniging van Geldern, liggen. Dit boek inspireerde mij en heeft geresulteerd in de installatie Chambre Séparé! Duitse meisjes die na de eerste wereldoorlog over de grens geld wilden verdienen voor thuis. Duitsland lag in puin, ze wilden een betere toekomst voor zichzelf opbouwen. Ze kwamen als dienstmeisjes en werkten bij de gegoede burgerij in Amsterdam, Haarlem, Amstelveen en andere steden in Nederland. Het waren ongeveer 20.000 vrouwen die ooit de grens overstaken. Velen van hen werden slecht behandeld, werden seksueel misbruikt, maakten te lange dagen of kregen slecht te eten. Anderen ging het wat beter en trouwden een Hollander en werden zelf een mevrouw met een dienstmeisje.
Vanuit dit gegeven ben ik op de derde verdieping van de watertoren een stijlkamer uit papier gaan bouwen. De stijlkamer heb ik de sfeer meegegeven van verval. Verstoort evenwicht. Geen uitzicht. Ramen afgeplakt. Een kapotte stoel aan de wand, schoenen uit papier waar je doorheenzakt. Verscheurde gordijnen. Rode schoenen die een uitweg zoeken. Ga je of blijf je?
Omhoog naar de vierde verdieping.
Alle ramen van deze verdieping zijn met rood papier behangen. Het is een ruimte om een tijdje in te verwijlen, reflecteren, in gesprek gaan of spelen met het het elektrische treintje.
Met soundscape: Stemmen die ijl klinken onderwijl hoor je treingeluiden en stemmen die zich opmaken voor een reis.
Eén raam staat open en geeft toegang tot de buitenwereld.
Ga je of blijf je…
Bijzondere ervaring
Tijd hebben om vier weken lang ongestoord te kunnen werken is een bijzondere ervaring. Het heeft mij heel veel gebracht en gegeven. Hoe begin je als je niets hebt meegenomen? Waar zijn de aanknopingspunten. Voor mij lagen die bij de mensen van Gelderen. Daar heb ik mij via een spandoek mee in contact gezet. Spullen die ik nodig had, daar moest ik me voor bewegen.
Op de mensen af gaan, vragen en ter plekke korte workshops volgen om steeds meer mensen te leren kennen. De pers te woord staan, mensen die geďnteresseerd zijn te verwelkomen. Dan de expositie met de twee anderen kunstenaars die daar ook aan het werk waren. Werken als Artist in Residence is geen luxe. Het geeft een kunstenaar de kans om alles op scherp te zetten om het beste omhoog te halen.
Dank Gelderen, Dank team Wasserturm voor de uitnodiging. Dank Barbara Henkes (auteur Heimat in Holland)