Idee en onderzoek Nell Berger i.s.m de kunstenaar/performer Jean Hilkens en filmer Louis Spoelstra
Eind 2008 ben ik begonnen met mijn onderzoek naar breien Dit onderzoek naar breien, emoties, omhullen, verhullen loopt nog steeds.
Het is een onderzoek waarin ik op zoek ben naar de onderliggende emoties van breien gevat in performances waarin het theatrale aspect een grote rol spelt.
Een performance met vijf personen
Performers: Frans Spek, Jean Hilkens, Paula Peijnenburg, Ideke Polman, Karin Buding
Idee en uitvoering: Nell Berger
Fotografie: Max Dijksterhuis
Knittingthread gaat over kijken en bekeken worden, over onthullen en verhullen. De wol die de huid bedekt. Het voelende orgaan. De huid hunkert, tast af, wil verwarmd worden.
Verbonden door onzichtbare draden weef je een eigen wereld rondom je wezen.
De draden zijn een metafoor voor de onzichtbare draden die we met ons meedragen naar anderen toe.
We zijn met anderen verbonden, maar weten dit vaak zelf niet meer, omdat het westerse leven ons terug werpt op ons zelf.
Het is een jungle waar in we hebben te overleven.
Gevangen op ons eigen eiland bekijken we de ander van een afstand.
Hoofd naar beneden breien we verder aan ons eigen vorm gegeven leven.
Is het navelstaarderij?
Aan de andere kant wordt het breiwerk alweer tot wankelen gebracht. Door een ander wordt het uitgehaald, onderuit gehaald en gebruikt voor eigen belang. Wie het snelst breit heeft de meeste wol.
We leven in een individualistische maatschappij en breien is een individuele bezigheid. Met de vraag of dit niet tot een gezamenlijke bezigheid zou kunnen uitgroeien trok ik met de kunstenaar Jean Hilkens door de Dapperbuurt met breinaalden en bolletjes wol met de vraag of mensen lapjes wilden breien. De lapjes werden aan elkaar gezet en vormden een grote cirkel. Op 20 september 2009 stonden op het Dapperplein 75 stoelen in een cirkel klaar, met daarop de breicirkel. Buurtbewoners en belangstellenden breiden drie en een half uur lang aan een groot breiwerk. De interacties van deze middag zijn vast gelegd met de camera.
Een film van Nell Berger en Andréa Seligmann Silva.
Is de filmische neerslag van dom weg breien in de Dapperbuurt.
In de film kijken wij geintrigeerd naar de breiende medemens. Interviews worden afgewisseld door gesprekken over samenwerking, breien en levensvisies.
De film is tot stand gekomen met een bijdrage van Studio Vermaas Amsterdams fonds voor de kunsten en bewoners aan het stuur Dapperbuurt.